- zehniyyət
- zihniyet
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
zehniyyət — is. <ər.> İnsanın öz zehninə görə həyat və varlıq haqqında fikirləri, dünyagörüşü. <Səlim:> Müasir bir adam olmaq üçün yalnız şəklimizi dəyişmək kifayət etməz. Bir az ruhumuzu və zehniyyətimizi də dəyişmək lazım gələcəkdir. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oturaq — 1. sif. Köçəri həyat keçirməyən, daim bir yerdə yaşayan (köçəri ziddi). Oturaq əhali. – Lakin Camal kəndə gəlmək və oturaq həyat keçirmək istəmirdi. M. S. O.. Çox vaxt oturaq zehniyyəti ilə köçəri zehniyyəti bir biri ilə toqquşaraq ortalıqda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xurafat — ə. 1) mövhumat; 2) zehniyyət; 3) əfsanə, nağıl, uydurma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəhalətpərəstlik — is. Cəhalət tərəfdarlığı, cəhalətpərəst adamın zehniyyəti və işi, elmə, mədəniyyətə və maarifə düşmən olma. Cəhalətpərəstlik bütün mədəniyyət üçün böyük bir təhlükə yaradır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
despotizm — <yun.> 1. İstibdada əsaslanan dövlət quruluşu; qeyri məhdud hakimiyyət; istibdad, mütləqiyyət. 2. məc. Zülmkarlıq, müstəbidlik, zülm. Məlumdur ki, elm və mədəniyyət geniş yayıldıqdan sonra despotizm, fanatizm . . artıq yaşaya bilməzlər. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanacaq — is. 1. Düşüncə, şüur, anlaq. Amma mənim qanacağıma görə, sizin kitabınızda olan məlumat məhz Avropa və Rusiya mənbəyindən əxz olunmuşdur. C. M.. Dil eyni zamanda şəxsiyyətin qabiliyyət və qanacaq dərəcəsini bildirən bir məhək daşıdır. M. İ.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaragüruhçuluq — is. Qaragüruhçunun fikir və zehniyyəti, işi, əməli; qatı irticaçılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sırf — sif. Xalis, məhz, ancaq, büsbütün. Sırf yalan. Sırf böhtan. – Mən heç vaxt damdandüşmə deməmişəm ki, . . hicab yoxdur. Bu söz mən Molla Nəsrəddinin barəsində sırf böhtandır. C. M.. Qulu təhsilə sırf tüccari bir zehniyyətlə getmişdi. «Oxumaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tabc — <Polineziya dilindən> 1. İbtidai xalqlarda: əfsanəvi etiqadlara, mövhumi təsəvvür və zehniyyətlərə görə işlənməsi (dilə gətirilməsi) mütləq bədbəxtliyə səbəb olacaq və buna görə də söylənməsi qadağan olunmuş söz. 2. Müasir dildə: senzura… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tayfa — is. <ər. taifə> 1. Sinifli cəmiyyətdən əvvəlki dövrdə adamların qohumluq münasibətinə, dil və ərazi ümumiliyinə əsaslanan birliyi; qövm. Köçəri tayfalar. 2. dan. Xalq, millət mənasında. 3. dan. Qohum, qəbilə, qohum əqrəba. Müəllim yaxşı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti